چیزی می کشد روی خودش
مدام می روم توی خودم.
لای مهره ها گشاد شده اند
خود به خود می رویم روی هم!
لا پای ملافه
گیر داده که گیر کنم؟!
وقتی فوت می شوم
سک به سک هی ی ی ی هیجان اش می گیرد.
لباس هایی همیشه درز های چرخ را پاره می کند
انگار مدام بلند می شود
قیچی از پهلو می گیرد
سمت هایی که پرت می زنم
روی هم سوار روی سوار هم هم ه.
گفتم؟
اینجا یک چیزهاییست.
لای ملافه های تو
خاکهایی که نگرفتم
روی نیستی هایت نارسیس!
مردی روی خاموش کردن چراغ
دعواهایمان را حرف می زند
موهایش
مدام بلند می شود
حرف بلند می شود!!
باید کاری کنم خالی هایت را نگیرد؟
مثل کات بازی !! قیچ قیچ بازی!!
دهانم باز می شود
مو می کشد توی من
تنگ می شوم
رگ به رگ تیغ می شوم
تیغ لای شست ام پا می شود
حلقوم تیغ می زنم
بالا می آید
عصبانی قطع اش می کنم.
دندان هایم صدا دار میزند
پس میزنم روی بزاق
فکرم را تیغ میزند!
حرف ف ف ف
همیشه از حرکت های آهسته خفه ام .
می چرخم روی خودم
مامان پشت من دارد سر میزند
خاموش کن وقتی می روی زیر خودت.
خوابم؟؟!
مو به مو می ریزد
لای زیر و رو هایم!
باید کاری کنم ؟
مثل خنده های لحاف لای دندان!!
حرف میزند تمام موهایش را
بالا می آید.
بلند میشوم.