شهرِ خالی از سکنه

هارولد پينتر، نمايشنامه‌نويس انگليسي،برنده جايزه نوبل ادبي، 77 سال پيش، در انگلستان در خانواده‌اى متوسط به دنيا آمد. هارولد پينتر، 10 اکتبر 1930 در لندن به دنيا آمد. تئاتر را از سال 1948 با ورود به آکادمى رويال و با بازيگرى آغاز کرد و اولين نمايشنامه‌اش رابه نام اتاق در سن بيست و هفت سالگى نوشت و پس از موفقيتى که به سبب نقدهاى مثبت نوشته شده بر روى اين کار برايش به وجود آمد پيشنهادات ديگرى مبنى بر نگارش نمايشنامه به او داده شد و او نمايشنامه جشن تولد و سپس خدمتکار لال را نوشت. جشن تولد در اجراهاى اولش با انتقادات شديد منتقدينى مواجه شد که پينتر را محکوم به تقليد از نمايشنامه درس اثر شناخته شده اوژن يونسکو مى‌کردند و همين امر باعث شد، تا اجراى اين نمايشنامه در همان روزهاى آغازين متوقف شود و شکست سنگينى براى نويسنده به حساب بيايد. هر چند مدتى بعد نمايشنامه جشن تولد در آلمان و کشورهاى ديگر اجرا شد و گاه به خاطر برخى قابليت‌هايش توسط برخى از منتقدين مورد ستايش قرار گرفت. پينتر بعد از اين نمايش‌نامه درد خفيف را مى‌نويسد که در آن به اضطراب‌ها، دل‌مشغولى‌ها و درگيرى‌هاى قشر متوسط انگليس مى‌پردازد. ادوارد و فلورا زن و شوهرى ثروتمند هستند که به تازگى از وجود پيرمرد کبريت‌فروشى که چند وقتى است هر روز روبروى خانه اشان مى‌ايستد هراسى به جانشان افتاده و زندگى‌شان مختل شده است. به هر ترتيب پيرمرد را به خانه مى‌آورند و ادوارد با او بحث مى‌کند. اما پيرمرد در برابر حرف‌هاى ادوارد تنها سکوت مى‌کند و کم‌کم تلاش‌هاى ادوارد براى به حرف درآوردن پيرمرد تبديل به يک مونولوگ عصبى مى‌شود که طى آن تظاهرش به روشنفکرى برملا مى‌شود. پينتر پس از اين نمايشنامه سرايدار را مى‌نويسد، سرايدار تمثيلى است از دفاع و مقاومت انسان‌ها از خاک و سرزمين و خانه‌شان و مقابله با دشمنى که مى‌خواهد خانه را صاحب شود. سرايدار نمايش‌نامه‌اى است سه پرده‌اى با سه پرسوناژ، ميک و آستون با يکديگر برادرند. ميک برادر کوچکتر در کار خريد و فروش املاک است و به همين سبب خانه‌اى قديمى براى آستون مى‌خرد تا بعد از تعمير از آن استفاده کند. اما آستون آدمى تنبل و دست و پا چلفتى و البته خوش‌قلب است، او براى مرتب کردن خانه از پيرمردى به نام ديويس که از يک نزاع در کافه رهانيده‌اش استفاده مى‌کند. اما همان دقايق اول شخصيت منفور پيرمرد خودش را نشان مى‌دهد و سپس مشخص مى‌شود که مى‌خواهد دو برادر را به جان هم بياندازد تا خانه را صاحب شود. پس از اجراى سرايدار عده‌اى از منقدين بر اين عقيده بودند که اگر ساموئل بکت پيش از اين نمايشنامه در انتظار گودو را ننوشته بود سرايدار مى‌توانست به عنوان يک شاهکار درام‌نويسى خودش را نشان دهد. اما با وجود اين نمايشنامه، ديگر سرايدار اثرى کمرنگ و تحت تاثير نمايشنامه بزرگى چون در انتظار گودو است. از ديگر آثار اين درام‌نويس انگليسى مى‌توان به نمايشنامه‌هاى شبى بيرون از خانه، مدرسه شبانه، کلکسيون، بازگشت به خانه و مونولوگ اشاره کرد. بجز اين‌ها پينتر شعر هم مى‌گويد. هارولد پينتر با توليد 29نمايشنامه، دنياى تئاتر و سينما را در نورديده است. اما شهرت او بيش از هرچيز به‌ خاطر عقايد سرسخت سياسى اوست. او پيشنهاد جان ميجر، نخست وزير پيشين انگلستان را براى دريافت عنوان شواليه رد کرد. او منتقد صريح جنگ عراق است و به اين خاطر، تونى بلر و جرج بوش را شديداً مورد حمله قرار داده است. پينتر در سال 1985 با آرتور ميلر، نمايشنامه‌نويس آمريکايى به ترکيه سفر کرد، و در آنجا براى ابراز مخالفتش در مورد رفتار با زندانيان در عراق، به سفارت آمريکا رفت. اما آمريکايى‌ها او را از سفارت بيرون انداختند. تجربه پينتر از سفر به ترکيه و آشنايى او با زبان کردي، انگيزه نوشتن نمايشنامه زبان کوهستانى در سال 1988، توسط وى شد. ‌