یکشنبه سیزدهم آبان ۱۳۸۶ | 16:1 | واسازی -
امروز شش سال از روز پنج‌شنبه‌اى مى‌گذرد که بوى رنگ، اين سوى درهاى بسته، خيابان‌هاى اطراف دانشگاه تهران را دربر گرفته بود و بزرگ‌ترين نقاشى ديوارى ايران در چشم برهم زدنى سفيد شد. هنرمندان شنيدند؛ اما باورشان نمى‌آمد که روزى اين زمزمه به حقيقت بپيوندد، مسؤولان وقت بزرگ‌ترين و معروف‌ترين دانشگاه کشور، بدون در جريان قرار گرفتن کارشناسان هنري، کلاس درس دانشجويان هنر را به خاطرات بسپارند؛ نقاشى ديوارى يک‌هزار و 80 مترى سالن شماره 1 تربيت بدنى دانشگاه تهران که در سال‌هاى 1366 تا 69، توسط اصغر کفشچيان مقدم، دانشجوى آن زمان و مدرس پرديس هنرهاى زيباى همين دانشگاه، در مقام پايان‌نامه مقطع کارشناسي، در مدت زمان سه سال و به‌همت جهاد دانشگاهى واحد يادشده، کشيده شد. چندى پيش، نماد پرخاطره واقع در ميدان انقلاب برچيده شد. نمادى که عضو هيات علمى دانشگاه تهران - ايرج اسکندرى - براى مرکزى‌ترين ميدان شهر تهران طراحى کرد و ساخت، اما در پى طرح ساخت خط 4 مترو تهران در ايستگاه انقلاب، مجسمه‌ى اين ميدان به محل نامعلومى منتقل شد و مسوولان تنها به اين توضيح بسنده کردند که پارکى به‌نام انقلاب مى‌سازند تا محلى براى نصب يادمان باشد. از سوى ديگر، تقديس پرويز تناولى که عنوان گران‌ترين مجسمه‌ساز منطقه را يدک مى‌کشد، از باغ مجسمه خانه هنرمندان برچيده و گويا توسط عوامل شهردارى براى احداث سايت هلى‌برد، مثله و زير برگ‌هاى گلخانه‌اى در حاشيه شهر دفن شد؛ صدايى هم بر نيامد.