یکشنبه بیست و سوم تیر ۱۳۸۷ | 21:15 | واسازی -
ريکاردو ريس باسوالتو، معروف به پابلو نرودا، 103 سال پيش در سال 1904 ميلادي، در پارال (يکى از شهر‌هاى کوچک شيلي)، ديده به جهان گشود. اين شاعر شيليايى از 15 سالگى به دنياى ادبيات وارد شد و به سرودن شعر پرداخت. آشنايى او با گابريلا مسترال (شاعر سرشناس شيلى و برنده جايزه نوبل ادبيات) انگيزه او را براى فعاليت‌هاى ادبى افزايش داد تا جايى که در سال 1922، يعنى زمانى که تنها 18 سال سن داشت، اولين مجموعه شعر خود را منتشر کرد و يک سال بعد با انتشار مجموعه ديگرى با نام يک ترانه نااميد، زود‌تر از آنکه تصورش را مى‌کرد به شهرت دست يافت. ورود نرودا به دنياى سياست کاملا اتفاقى بود. پابلوى جوان که به دنبال شغل مى‌گشت، به توصيه يکى از آشنايان، به عنوان کنسول به شهرى در برمه اعزام شد و اين آغازى شد براى فعاليت‌هاى سياسى بى‌پايان او. نرودا در دورانى پر آشوب و ملتهب زندگى مى‌کرد.ظلم و خفقان بر امريکاى جنوبى و شيلى حاکم بود و اين مساله باعث تشديد فعاليت‌هاى سياسى او شد. نرودا در اوايل دهه چهل به جنبش‌هاى مردمى اسپانيا فرانسه پيوست و در سال 1945 به مجلس سناى شيلى راه پيدا کرد. او در سال 1947 به علت سخنان اعتراض آميزى عليه رييس جمهور اين کشور مجبور به ترک شيلى و زندگى مخفيانه شد. اما فعاليت هاى سياسى او ادامه يافت، گذشته از پستهاى ريز و درشتش (فعاليت‌هايى چون نمايندگى سنا در چند مرحله، سمت‌هاى متعدد کنسولى در کشورهاى گوناگون، نيز کانديداتورى براى رياست جمهورى در سال1969 و کناره گيرى از انتخابات به نفع آلنده)،اما تلطيف دنياى سياست با سروده‌هايى بسيار لطيف و استفاده از مضامين ميهن پرستانه، بزرگترين ويژگى نرودا شمرده مى‌شود. نرودا در سال 1971 نوبل ادبيات را از آن خود کرد و دو سال بعد در سال 1973 و اندکى پس از کودتاى نظامى آگوستو پينوشه در شيلي، درگذشت. از کتاب‌هاى شعر نرودا که به فارسى ترجمه شده‌اند، مى‌توان به آثارى چون: ما بسياريم، نا آرام در آرامش، هوا را از من بگير، خنده‌ات را نه، يادها و يادبودها، ابديت يک بوسه، بانوى اقيانوس و صد غزل عاشقانه، دريا، کتاب سوال‌ها، عاشقانه‌ها، دريا و ناقوس‌ها، خاطرات من و بيست غزلواره و غم‌آوا و اسپانيا در قلب من اشاره کرد. همچنين از ميان کتاب‌هايى که با مضمون نقد زندگى و آثار اين نويسنده منتشر شده‌اند، مى‌توان به آثارى چون: پابلو نرودا اثر جورج اسکاد، پستچى نرودا به قلم آنتونيو اسکارکمتا و جادوى شعر در کلام نهفته است نوشته کامران جمالى اشاره کرد. احمد پورى مترجم برخى از سروده‌هاى نرودا، او را شاعرى دانسته بود که سياست را با جوهر شعر مى‌نوشت و سعيد آذين، مترجم زبان اسپانيايي، از ترجمه شعر‌هاى نرودا از زبان‌هاى واسطه انتقاد کرده بود.