این کف زدن مردم در مراسم بدرقه پیکرِ ثمینه باغچه‌بان زیباست. زمانی در فرانسه می‌دیدم که بدرقه پیکر آنیس واردا ( فیلمساز و مستندساز فقید) با شادمانی و کف زدن دوستداران او همراه بود. مراسم‌هایی مثلِ داریوش و پروانه فروهر و... سیمین بهبهانی نیز با شادمانی و کف زدن جریان داشت. غم و شادی در کنار هم. بجای عزاداری و ماتم. یک عمر زندگیِ پُربار را باید با شادی بدرقه کرد. مرگی که مثلِ خواب و خستگی است. روحت شاد خانم ثمینه باغچه‌بان.
خبر : مراسم تشییع پیکر ثمینه باغچه‌بان، نویسنده و از چهره‌های تأثیرگذار در آموزش و پرورش ناشنوایان در ایران روز پنج‌شنبه ۲۸ شهریور در تهران برگزار شد.
در این مراسم که از مدرسه ناشنوایان تهران انجام شد علاقه‌مندان به او، شاگردانش، خواهرش پروانه باغچه‌بان و شماری از چهره‌های برجسته فرهنگی و ادبی حضور داشتند.
در ویدئوهای منتشرشده از این مراسم، حاضران با کف زدن پیکر خانم باغچه‌بان را همراهی می‌کنند.
ثمینه باغچه‌بان در دانشسرای عالی زبان انگلیسی خواند، سپس در دانشگاه کلمبیا در آمریکا در رشته آموزش ناشنوایان و گفتاردرمانی تحصیل کرد و پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۳۲، به تدریس در مدرسه ناشنوایان پرداخت.
جبار باغچه‌بان، پدر ثمینه باغچه‌بان، بنیان‌گذار نخستین کودکستان و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز و همچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران بود.